Het begin
Opgericht op een mooie middag in 1909 in het café Kölder te Millingen. Het fietsen raakte toen net in de mode en werd nog onderwezen als nu het autorijden. Het was dus een prestatie om een eind te gaan fietsen. Vandaar dat Millingen wekenlang gonsde van de geruchten dat een groepje plaatselijke fietsers op een dag helemaal naar Arnhem zou rijden. Meer dan zestig kilometer heen en terug. De fietsers zelf beviel dat tochtje best. Zo goed zelfs, dat ze besloten een echte rijwielvereniging op te richten en voortaan regelmatig naar alle mogelijke oorden te pedaleren. De leden trokken een wit pak aan en zetten een witte pet met grote klep op. Zo zijn ze zelfs vereeuwigd op een prentbriefkaart.



Uit die gezellige tochtjes zijn de kunstwielrijders van nu voortgekomen. Dat is langzaam gegaan en beperkte zich aanvankelijk tot zeer eenvoudige kunsten als slingerrijden en kopstandjes op het stuur. In de grensstreek waren er meer van deze clubs en die vonden elkaar spoedig voor wedstrijden. Op de concoursen werden speciale nummers afgewerkt waarvan de lijnen precies vastlagen. Op den duur werd dat saai. Zo althans vonden de leden van "Juliana".

De eerste eenwieler
Vandaar dat men speciale nummers gingen maken, volkomen afwijkend van het kunstrijden zoals gebruikelijk bij de concoursen. Daarvoor waren ook volkomen afwijkende fietsen nodig. Zoals de eenwieler. De eerste eenwieler werd trouwens in Millingen geboren. Dat vond tientallen jaren geleden plaats. Toen "Juliana" met de eerste eenwieler op Duitse concoursen verscheen, maakte het geweldige furore. Niemand begreep precies hoe de constructie was en de leden van "Juliana" hielden dit zorgvuldig geheim. Direct na de demonstratie ging de halve fiets in een jutezak en niemand die er naar mocht kijken.

Het eerste succes, een eerste prijs in het kunstrijden werd behaald in Matterborn (Duitland). In 1913 werd weer een eerste prijs behaald in het Duitse plaatsje Donsbrugge. 
Na vele jaren van bloei en successen kwam in 1940 de 2e wereldoorlog. In 1943 werd de vereniging, daar zij de naam droeg van onze toenmalige koningin Juliana, door de overheersers verboden. De gedwongen evacuatie in 1944 ruïneerde de vereniging geheel, want bij de terugkeer in 1945 waren de kunstfietsen, het vaandel en alle trofeeën verdwenen. 

Elke fiets is toen zorgvuldig opgebouwd uit onderdelen die met de hand pasklaar waren gemaakt. Het moet een ontstellend werk zijn geweest. Neem zoiets simpels als een zadel. Men hamerde voor elk zadel enkele dagen lang aan een plaat ijzer totdat het de juiste vorm had. Daarop kwam dan het leer en dan was dit onderdeel klaar. Maar ook de "gewone" fietsen moesten stuk voor stuk worden opgebouwd. Jarenlang heeft "Juliana" het met deze fietsen moeten stellen. Pas in de begin jaren zestig konden nieuwe rijwielen voor deze sport worden aangekocht. Een Nederlandse rijwielfabriek (Burgers rijwielen) vervaardigde ze speciaal voor "Juliana". Geheel verchroomde fietsen met speciale sturen en hulpmiddelen. In deze jaren brachten de leden een showprogramma dat twee volle uren in beslag nam en staaltjes van adembenemende hoge school acrobatiek bevatte.

De brand
Na vele jaren van grootse successen en zelfs meerdere deelnames aan het defilé op 30 april te Soestdijk, gebeurde er in augustus 1973 iets waarvan men toen dacht dit is het einde van de vereniging. In de nacht van 18 op 19 augustus werd de trainingsruimte volledig door brand verwoest.



Direct na de brand werd er een actie comité, Juliana in-uit de brand, opgericht. Hieruit is later een supportervereniging voortgekomen. Mede dankzij de inzet van de mensen welke zitting hadden in het comité, supportervereniging en de gehele Millingse bevolking was het mogelijk een nieuw verenigingsgebouw te bouwen. Uiteindelijk na vele maanden hard werken werd het nieuwe gebouw op 26 oktober 1974 door de commissaris van de koningin de heer Geertsema geopend. 

Het nieuwe begin
Het bezit een eigen trainingsruimte heeft achteraf waarschijnlijk een keerpunt in de vereniging teweeggebracht. Namelijk vanaf dit moment ging het de vereniging voor de wind met onder andere de volgende hoogtepunten. September 1982, het eerste grote optreden in Köln, tijdens de Polizei en Sportschau georganiseerd door de politie. De choreografie die toen tijdens een bezoek van een trainingsavond door de organisator werd voorgesteld wordt, zelfs nu nog, toegepast. Hierna volgden tientallen optredens enkele plaatsen waar Juliana succes heeft gehad zijn: Aken, Berlijn, Bremen, Duisburg, Hannover, Hamburg, Kassel, Keulen, Kiel, Linz, Reutte, Münster, Neumünster, Mülheim, Rostock en Wiesbaden. In 1989 bij een sportshow in Hamburg waren de organisatoren van de Tattoo uit Halifax, Canada. Inmiddels heeft Juliana Bicycle Team 3 keer 8 dagen voor circa 12.500 enthousiaste toeschouwers per avond opgetreden in Canada. In 2007 was het Virginia Arts Festival in Norflok USA en de Nederlandse Taptoe in Ahoy Rotterdam aan de beurt. Voor 2010 is Juliana wederom uitgenodigd om op te treden tijdens Tattoo in Halifax.




Erik Janssen 28-11-2009